Σοκάρει κορυφαίος τενίστας: «Πριν από 3 χρόνια ήμουν κοντά στον θάνατο, δεν ξέρω πως κατάφερα να ζήσω» (vid+pics) Ημερομηνία:
11/8/2025, 20:48 - Εμφανίσεις: 13
Μια συγκλονιστική συνέντευξη έδωσε στην επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής των τουρνουά του ανδρικού τένις (ATP) ο Βόσνιος τενίστας, Νταμίρ Τζουμχούρ.
Ο 33χρονος, Νο.
56 στην παγκόσμια κατάταξη της ATP, μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε το καλοκαίρι του 2022, όταν διαγνώστηκε με οξεία παγκρεατίτιδα και χρειάστηκε να νοσηλευτεί για αρκετές εβδομάδες.
«Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου, ήμουν κοντά στον θάνατο», ανέφερε επί του θέματος ο έμπειρος τενίστας, άλλοτε Νο.
23 στον κόσμο.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Ένας από τους κορυφαίους του βοσνιακού τένις, αλλά και ένας από τους καλύτερους τενίστες του τουρ τα τελευταία χρόνια, με τον Νταμίρ Τζουμχούρ να έχει στο παλμαρέ του τρεις τίτλους ATP και συνολικά έσοδα από τουρνουά, που ξεπερνούν τα 6 εκατ.
δολάρια.
«Η περίοδος μετά το Ρολάν Γκαρός το 2022 ήταν ίσως η χειρότερη στιγμή της ζωής μου.
Αν δεν ήμουν νέος και υγιής, δεν ξέρω αν θα είχα βγει ζωντανός.
Όλα είχαν αρχίσει έπειτα από την ήττα από τον Φερνάντο Βερντάσκο στον πρώτο προκριματικό γύρο.
Είχα έναν πολύ άσχημο πόνο στο στομάχι και μετά από επικοινωνία με γιατρό, πήγα στο νοσοκομείο.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m2"); }); Διαγνώστηκα με οξεία παγκρεατίτιδα και μεταφέρθηκα γρήγορα στη μονάδα εντατικής θεραπείας, όπου διέμεινα για έξι ημέρες.
Ο πόνος ήταν αφόρητος, οπότε δεν μπορούσα να κοιμηθώ εκτός αν μου χορηγούνταν ισχυρά παυσίπονα.
Οι νύχτες μου φάνηκαν πολύ μεγάλες και ένιωθα ότι ο χρόνος είχε σταματήσει.
Οι γιατροί δεν κατάλαβαν ποτέ πώς κόλλησα την ασθένεια.
Δυστυχώς, συνέβη ξαφνικά.
Είναι πιθανό, αλλά οι πιθανότητες είναι πολύ χαμηλές για ένα υγιές άτομο που δεν τρώει άσχημα ή δεν πίνει υπερβολικά.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_middle_2"); }); Πέρασα την 30η μου μέρα σε ένα γαλλικό νοσοκομείο χωρίς την οικογένειά μου και το τένις ήταν το τελευταίο πράγμα που σκεφτόμουν.
Ο γιος μου, ο Λούκα, είχε γεννηθεί τον περασμένο Οκτώβριο και αντί να απολαμβάνω ...